FAQ

Αρχικά, θα πρέπει να αναρωτηθείτε «τι είναι αυτό που κυρίως σας φοβίζει;» το ενδεχόμενο να πονέσετε; η θέα της βελόνας; η σκέψη της διαδικασίας που θα ακολουθηθεί; Κάτι άλλο; Σε κάθε περίπτωση θα πρέπει να αναζητήσετε έναν οδοντίατρο που να σας εμπνέει εμπιστοσύνη, ή να έχετε καλές συστάσεις και να μη διστάσετε να του θέσετε τους προβληματισμούς σας... ενδεχομένως να κανονίσετε ένα ραντεβού για να συζητήσετε και να σας εξηγήσει πως η πρόοδος της οδοντιατρικής έχει σχεδόν εκμηδενίσει τον πόνο και να σας αναλύσει πως θα μπορούσε να περιοριστεί η αναλστατικότητά σας.... επιπλέον αξίζει να σημειωθεί πως η χρήση αγχολυτικών φαρμάκων περιορίζει σε μεγάλο βαθμό το «στρες».

Mία μέση χρονική τιμή είναι δύο φορές το χρόνο (ανά εξάμηνο δηλαδή....).θεωρείται, πως σε αυτό το χρονικό διάστημα ο οδοντίατρος μπορεί να εντοπίσει και ΝΑ ΠΡΟΛΑΒΕΙ ΕΓΚΑΙΡΩΣ τυχόν βλάβες στο στοματογναθικό σύστημα.

Η τερηδόνα είναι μία πολυπαραγοντική μικροβιακή νόσος η οποία προσβάλλει τον οδοντικό ιστό (αδαμαντίνη-σμάλτο, οδοντίνη, πολφικό ιστό-νεύρο δοντιού) αλλά μπορεί να αποτελέσει και αίτιο για περαιτέρω βλάβες σε ολόκληρο το στοματογναθικό σύστημα. Η διατροφικές μας συνήθειες, η στοματική μας υγιεινή και η κληρονομικότητά- η αντίσταση(ανθεκτικότητα)του ξενιστή(πάσχοντος)στο μικροβιακό φορτίο, είναι μερικές από τις βασικές αιτίες ανάπτυξης της νόσου αυτής.

Μερικοί από τους τρόπους προφύλαξης είναι η συχνή(τουλάχιστον δύο φορές ετησίως), επίσκεψη στον οδοντίατρο. Επιπλέον η καλή στοματική υγιεινή (τουλάχιστον δύο φορές ημερησίως βούρτσισμα και βραδινή χρήση στοματικού διαλύματος και νήματος), ο περιορισμός των γλυκών και των μεσογευματικών «τσιμπιμάτων» μικρών σνάκς. Ο οδοντιατρικός έλεγχος από μικρή ηλικία με φθοριώσεις και καλύψεις οπών και σχισμών επίσης βοηθάει, σημαντικά.

Η πρώτη επίσκεψη ενός παιδιού θα πρέπει να γίνει περίπου στον έκτο μήνα, όταν θα έχουν ανατείλει τα πρώτα κάτω πρόσθια νεογιλά του δόντια.

Φυσικά και θα πρέπει να καθαρίζονται τα «πρώτα» δόντια του παιδιού σας...αρχικά με μια βρεγμένη γάζα, μετά από κάθε γεύμα ή μπιμπερό και αργότερα με την εμφάνιση περισσοτέρων δοντιών με μία πολύ μικρή μαλακή (υπάρχουν κατάλληλες στα φαρμακεία) οδοντόβουρτσα χωρίς τη χρήση οδοντόπαστας.

Tα παιδικά δόντια (νεογιλά) είναι είκοσι συνολικά (δέκα στην πάνω γνάθο και δέκα στην κάτω), εμφανίζονται τον έκτο μήνα περίπου και ολοκληρώνουν την εμφάνισή τους περίπου στα δύομισυ με τρία έτη του παιδιού. Αρχίζουν να αλλάζουν από τον έκτο χρόνο της ζωής του παιδιού.

Τα μόνιμα δόντια του ανθρώπου είναι είκοσι οκτώ,(δεκατέσσερα σε κάθε γνάθο) τα οποία μπορεί να φτάσουν τα τριάντα δύο με την ανατολή των φρονιμήτων στα 17 με 18 έτη της ζωής του εφήβου.

Τα οδοντικά εμφυτεύματα ομοιάζουν με σπειρόμορφη «βίδα» η οποία τοποθετείται ενδοοστικά (μέσα στο κόκκαλο) προκειμένου να αποκαταστήσουν το εκλιπόν δόντι (να κλείσουν το κενό που έχει δημιουργηθεί).

Η τοποθέτηση του εμφυτεύματος γίνεται (συνήθως)με τοπική αναισθησία και δεν πονάει...μετά την διαδικασία οπωσδήποτε χρειάζεται να ληφθούν παυσίπονα ανάλογα με το πόσα εμφυτεύματα τοποθετήθηκαν και πόσο χρονοβόρα ήταν η επέμβαση.

Το εμφύτευμα είναι κατασκευασμένο από καθαρό τιτάνιο ή ζιρκόνιο ή κράμα τιτανίου, τα οποία είναι πλήρως βιοσυμβατά με το οστούν των γνάθων και τον οργανισμό(εκτός κι αν κάποιος έχει αποδεδειγμένη αλλεργία στα εν λόγω στοιχεία).

Σίγουρα θα πρέπει να ενημερώσετε τον οδοντίατρο σας για αυτή την εξέλιξη της υγείας σας, προκειμένου να επικοινωνήσει με τον ογκολόγο σας και να σας εξετάσει οπωσδήποτε πριν την έναρξη των ακτινοβολιών (τουλάχιστον δύο εβδομάδες νωρίτερα).

Η ξηρότητα (ξηροστομία), αύξηση του επιπολασμού της τερηδόνας (περισσότερα χαλασμένα δόντια), απώλεια ή ελάττωση της γεύσης, αύξηση των ενδοστοματικών λοιμώξεων, νεκρώσεις στα οστά των γνάθων, δυσκολία στην κατάποση και στο άνοιγμα του στόματος.

Οπωσδήποτε αφετηρία αποτελεί η πριν την ακτινοβόληση επίσκεψή σας στον οδοντίατρο, η καλή στοματική υγιεινή, η χρήση οδοντόπαστας πλούσιας σε φθόριο, η χρήση στοματικού διαλύματος ΧΩΡΙΣ ΑΛΚΟΟΛΗ, επιπλέον βοηθάει η χρήση χαμομηλιού για μπουκώματα (έχει καταπραϋντικές και αντισηπτικές ιδιότητες), η χρήση τεχνητού σάλιου (τζέλ από φαρμακείο)για την μείωση της ξηροστομίας, η διατροφή με μαλακές και υγρές τροφές, η αποφυγή του καπνίσματος, της αλκοόλης, των πικάντικων και αλμυρών τροφών, η συχνή κατανάλωση νερού.

Παρόλο που η συγκεκριμένη ερώτηση αποτελεί φορέα αντιπαράθεσης στον οδοντιατρικό χώρο, σε γενικές γραμμές...εάν οι εν λόγω φρονιμήτες δεν προκαλούν ορθοδοντικά (να σπρώχνουν και να στραβώνουν τα δόντια) ή περιοδοντικά(να είναι αιτία για φλεγμονές στα ούλα) προβλήματα και μπορούν να καθαρίζονται ικανοποιητικά και επιμελώς...τότε δεν νομίζω πως συντρέχει λόγος εξαγωγής τους . Σε αντίθετη περίπτωση και πολύ περισσότερο εάν έχουν υποστεί μεγάλη αλλοίωση θα πρέπει να αφαιρούνται.

Πρόκειται για μια παθολογική κατάσταση που αφορά τα ούλα. Συνοδεύεται κακοσμία, αιμορραγία, πόνος στο βούρτσισμα και ερυθρότητα στα ούλα. Ο επαγγελματικός καθαρισμός στο οδοντιατρείο, η καλή στοματική υγιεινή, η χρήση νήματος και στοματικού διαλύματος είναι αρκετά για να περιορίσουν την εξέλιξη της νόσου.

Πρόκειται για φλεγμονή που προσβάλλει τους ιστούς που στηρίζουν τα δόντια μας στο στόμα. Συνεπώς η μη θεραπεία της νόσου, μπορεί να προκαλέσει την απώλεια των δοντιών. Το μικροβιακό φορτίο, η κληρονομικότητα, το κάπνισμα, η αλκοόλη και χαμηλή στοματική υγιεινή είναι τα κύρια αίτια της νόσου. Η θεραπεία της συνίσταται σε συντηρητική(με καλή στοματική υγιεινή, απομάκρυνση των μικροβίων στο ιατρείο, εφαρμογή laser , διακοπή καπνίσματος κλπ) ή χειρουργική (με χειρουργικό "καθαρισμό" των ούλων και του οστού των γνάθων και χρήση μοσχευμάτων συνδετικού ιστού...ρωτήστε περισσότερα τον οδοντ, σας).

Ούλα πρησμένα, που έχουν αποκολληθεί από το δόντι, που ενδεχομένως «τρέχουν» πύον, δόντια που κουνιούνται και που είναι επώδυνα στη μάσηση, αυξημένη αιμορραγία στο βούρτσισμα, έντονο κόκκινο χρώμα στα ούλα και κακοσμία στο στόμα.

Η ορθοδοντική είναι μια ειδικότητα της οδοντιατρικής που ασχολείται με τη μετακίνηση των δοντιών στις σωστά(αισθητικά και λειτουργικά) θέσεις, αλλά και στην καθοδήγηση των γνάθων σε αρμονικές θέσεις και σχέσεις. Η ορθοδοντική ασκείται αποκλειστικά από οδοντιάτρους οι οποίοι έχουν μετεκπαιδευτεί στη συγκεκριμένη ειδικότητα και αποτελούν εγγεγραμένα μέλη του συλλόγου των ορθοδοντικών.

Συνίσταται, η πρώτη ορθοδοντική επίσκεψη να γίνεται στην ηλικία των 6-7 ετών, προκειμένου να διαγνωστούν έγκαιρα προβλήματα όπως πρόωρη απώλεια(νεογιλών) ή μη ανατολή των μονίμων δοντιών, Επιπλέον, η προληπτική και νωρίτερη ορθοδοντική εξέταση για καταστάσεις όπως : παρατεταμένη χρήση δακτύλου(πιπίλισμα), πιπίλας, μπιμπερό, πολυτερηδονισμός(πολλά χαλασμένα δόντια), μπορεί να προλάβει ορισμένα από τα ορθοδοντικά προβλήματα όπως ο συνωστισμός και άλλα.