Πολλές φορές μετά από κάποιες οδοντοθεραπείες, ο οδοντίατρος ενημερώνει τον ασθενή για την αναγκαιότητα της τοποθέτησης μίας στεφάνης. Οι ασθενείς όμως που δε γνωρίζουν ή που απλά είναι καχύποπτοι, δυσκολεύονται να καταλάβουν γιατί.

Η στεφάνη λοιπόν είναι μία κατασκευή που καλύπτει όλο το δόντι από τα ούλα και πάνω, οπότε όταν ασκούνται πιέσεις κατά τη μάσηση στο δόντι, το προστατεύει από πιθανό κάταγμα (σπάσιμο) κάτι που δε μπορεί να επιτευχθεί με ένα σφράγισμα.

Σε ποιες περιπτώσεις χρειάζεται να τοποθετηθεί μία στεφάνη;
Όταν πρέπει να αποκαταστήσουμε το σχήμα (την ανατομική φόρμα) και τη λειτουργία του δοντιού και αυτό είναι αδύνατο να επιτευχθεί με σφράγισμα.
Όταν το δόντι είναι ήδη σπασμένο, απονευρωμένο και με μεγάλη ανασύσταση για να το προστατεύσουμε.
Όταν καλύπτεται από μεγάλο σφράγισμα και κινδυνεύει να σπάσει.
Όταν η λεύκανση ή το λευκό σφράγισμα δεν αρκεί για να βελτιωθεί η αισθητική εμφάνιση ενός δοντιού.
Όταν κάποιο δόντι θα αποτελέσει στήριγμα μίας γέφυρας ή κινητής οδοντοστοιχίας ή όταν λείπουν τα διπλανά δόντια.

Εκείνο που μπορεί να απασχολήσει τον οδοντίατρο είναι το κατά πόσο είναι απαραίτητη η απονεύρωση στο δόντι πριν τοποθετηθεί η στεφάνη ή όχι.

Η απονεύρωση (νέκρωση του πολφού) σίγουρα δεν αποτελεί προϋπόθεση αλλά σε πολλές περιπτώσεις μπορεί να προκύψει όταν π.χ η αισθητική απόδοση επιθυμούμε να είναι υψηλή αλλά στο στόμα το δόντι που θα καλυφθεί με στεφάνη (κoρώvες) ή χρήση τους είναι μικρό ή έκτοπο (έξω από το οδοντικό τόξο) τότε σίγουρα για να πετύχουμε το καλύτερο δυνατό αισθητικό αποτέλεσμα θα προχωρήσουμε σε απονεύρωση του δοντιού και τρόχισμα αυτού στο επιθυμητό μέγεθος και φορά.

Σε ποιες περιπτώσεις χρειάζεται αντικατάσταση μία στεφάνη;
Συνήθως η διάρκεια ζωής μιας στεφάνης είναι περίπου 15 χρόνια. Αυτό που ελέγχουμε είναι:
Αν υποχωρήσουν τα ούλα κι έτσι δεν προστατεύεται το δόντι, κατακρατά τροφές και χάνεται η αισθητική.
Αν λόγω έλλειψης βουρτσίσματος συσσωρεύετε πλάκα στους αυχένες των δοντιών και δημιουργείται βαριά ουλίτιδα και τερηδόνα στο δόντι.
Αν σπάσει κάποια κομμάτι από τη στεφάνη (περισσότερο σύνηθες σε μεταλλοακρυλικές στεφάνες αφού οι πορσελάνες έχουν περίπου την αντοχή των φυσικών δοντιών).
Τέλος αν η απόχρωση της στεφάνης πάψει να ταιριάζει με αυτή των διπλανών δοντιών (οι μεταλλοακρυλικές στεφάνες απορροφούν χρωστικές και με τα χρόνια κιτρινίζουν. Στις πορσελάνες δεν υπάρχει καμία αλλοίωση στο χρώμα τους, αν όμως τα διπλανά φυσικά δόντια σκουρύνουν τότε μπορεί να χρειαστούν αντικατάσταση).